روزنامه The Australian Financial Review نوشته است: چین تولید سنگ‌آهن داخلی را تا ۳۰ درصد افزایش می‌دهد، سرمایه‌گذاری در معادن خارج از کشور را به میزان قابل توجهی توسعه می‌دهد و بازیافت ضایعات فولاد را بر اساس طرحی که برای قطع وابستگی پکن به با ارزش‌ترین کالای صادراتی استرالیا طراحی شده است، تقویت خواهد کرد.
مدیران ارشد صنعت فولاد و مقامات ارشد دولتی چین در مقاله‌ای که منتشر شد، استراتژی دستیابی به اهداف پنج‌ساله را تشریح کردند که ناامیدی دولت چین از قیمت‌های بی‌ثبات سنگ‌آهن و تمایل این کشور برای پیروی از ژاپن با سرمایه‌گذاری هنگفت در معادن فراساحلی را نشان می‌دهد. چین می‌خواهد بخش ساخت‌وساز خود را از اتکای خود به سنگ‌آهن استرالیا طی پنج سال دور کند. کنترل منابع سنگ‌آهن در خارج از چین آشکارا ناکافی است و بیش از ۸۰ درصد حجم واردات از استرالیا و برزیل است. چن زیکی، یکی از مدیران ارشد شرکت مشاوره مهندسی بین‌المللی چین، مشاور اصلی دولت چین در زمینه سرمایه‌گذاری و ساخت‌وساز، گفت: خطرات برای امنیت منابع، بالا است. این اقدام در حالی صورت گرفت که تنش‌ها بین استرالیا و چین بر سر هشدار پیتر داتون در مورد تایوان تشدید شد و پکن وزیر دفاع استرالیا را متوهم خواند و به کانبرا هشدار داد که مسیری اشتباه را به سمت نقطه بی‌بازگشت طی می‌کند. گمانه‌زنی‌هایی مبنی بر اینکه کارخانه‌های فولاد چین در حال آماده شدن برای کاهش تولید در ماه آینده هستند نیز باعث افزایش نرخ سنگ‌آهن شد. وزارت صنعت و فناوری اطلاعات چین (MIIT) برای نخستین بار جزییات یک برنامه پنج‌ساله برای کاهش واردات سنگ‌آهن را در ژانویه امسال منتشر کرد، اما تاکنون بحث کمی در مورد چگونگی دستیابی به این اهداف بلندپروازانه منتشر شده است.
شرکت‌های معدنی استرالیایی در مورد جاه‌طلبی دیرینه چین برای افزایش تولید داخلی با توجه به هزینه‌های بالای تولید و کمبود سنگ‌آهن با کیفیت، تردید دارند. چن زیکی هدف چین را داشتن معادنی با اکثریت سهام چینی که بیش از ۲۰ درصد سنگ‌آهن وارداتی را تا سال ۲۰۲۵ تأمین می‌کنند، در مقایسه با ۸ درصد فعلی، مشخص کرد. این در حالی است که در ژاپن، معادن خارج از کشور که بخشی از آن متعلق به ژاپنی‌ها است ۶۰ درصد از واردات آن کشور را تشکیل می‌دهد.
پروژه‌های مخاطره‌آمیز
در حالی که توسعه معدن سنگ‌آهن سیماندو در کشور افریقای غربی گینه به عنوان بهترین گزینه چین برای کاهش وابستگی خود به استرالیا تلقی می‌شود، این پروژه با خطرات بزرگی همراه است. شیوع نوع جدید کرونا در افریقا اکنون با توجه به مشکلاتی که چین برای فرستادن کارگران به خارج از کشور در طول همه‌گیری جهانی با آن مواجه است، بر این عدم اطمینان افزوده است.
چین همچنین در حال بررسی سرمایه‌گذاری‌های مشترک احتمالی در روسیه، میانمار، قزاقستان و مغولستان بوده است. چن زیکی در اظهارات خود به خطرات بالا اذعان و خاطرنشان کرد که بیشتر منابع سنگ‌آهن با کیفیت بالا در جهان قبلاً توسط کشورهای توسعه یافته استخراج شده است و صرفاً سطوح پایین اکتشاف، شرایط بد منابع، مقیاس‌های بزرگ سرمایه‌گذاری، دوره‌های بازگشت طولانی و زیرساخت‌های عقب‌مانده به شرکت‌های چینی واگذار شده است. این گزارش همچنین برنامه بلندپروازانه چین برای افزایش ۱۰۰ میلیون تنی تولید داخلی کنسانتره سنگ‌آهن و رساندن آن به ۳۷۰ میلیون تن تا پایان سال ۲۰۲۵ تأیید کرد. مقامات گفتند که این امر می‌تواند با تسریع تولید از ۲۵ معدن سنگ‌آهن موجود و توسعه ۲۸ معدن برنامه‌ریزی‌شده ملی محقق شود. جیانگ شنگ‌چای، دبیر کل انجمن شرکت‌های متالورژی و معدنی چین، گفت که محدودیت‌های سیاستی و رویه‌های پیچیده تأیید مجوز، ساخت پروژه‌های جدید معدنی در مقیاس بزرگ را کند می‌کند. وی گفت که سرمایه‌گذاری در بخش سنگ‌آهن داخلی چین از ژانویه تا سپتامبر امسال ۲۵ درصد افزایش یافته است، اما این میزان هنوز در سطوح پایین تاریخی قرار دارد. بازرسان نهاد برنامه‌ریز دولتی چین، کمیسیون توسعه و اصلاحات ملی (NDRC)، با غول فولاد بائو استیل برای هماهنگی بیشتر و رفع موانع سیاست‌گذاری برای توسعه داخلی سنگ‌آهن کار می‌کنند.
کنترل قیمت
رکن سوم طرح تأمین سنگ‌آهن افزایش ضایعات فولاد برای بازیافت است. این گزارش به نقل از یک مقام ارشد مؤسسه تحقیقات و برنامه‌ریزی صنعت متالورژی می‌گوید که عرضه کل منابع ضایعات فولادی از ۲۳۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۰ به ۳۴۰ میلیون تن در سال ۲۰۲۵ خواهد رسید. این بالاتر از هدف ۳۰۰ میلیون تنی است که قبلاً ذکر شده بود. این طرح یک هدف ۴۵ درصدی خودکفایی سنگ‌آهن را تا سال ۲۰۲۵ تعیین کرد که با استفاده بیشتر از ضایعات فلزی به‌دست خواهد آمد.
استان هبی، منطقه‌ای غنی از سنگ‌آهن، ۱۶ پروژه سنگ‌آهن را در نوامبر ۲۰۲۱ تصویب کرد، اما بیشتر آنها تأییدیه‌های زیست محیطی مربوط به پروژه‌های سنگ‌آهنی هستند که قبلاً تأیید شده‌اند، نه طرح‌های جدید. مفسران و سرمایه‌گذاران در مورد توانایی چین برای کاهش اتکای خود به سنگ‌آهن وارداتی تردید دارند، اما می‌گویند که دولت در مورد کنار گذاشتن سنگ‌آهن استرالیا در زمانی که روابط بین دو کشور هیچ نشانه‌ای از بهبود نشان نمی‌دهد، جدی است. یکی از سرمایه‌گذاران گفت: آنها خواهان کنترل بر نرخ هستند، اما با طرف مقابل غیردوستانه نیز سروکار دارند. اگر استرالیا هنوز دوستانه بود، نیازی به انجام این کار نداشتند. هیچ چیز چینی‌ها را بیشتر از یک دشمن مشترک متحد نمی‌کند. مقامات چینی سال‌هاست که به دلیل ناتوانی در کنترل نوسان شدید نرخ سنگ‌آهن ناراضی هستند. نرخ سنگ‌آهن وارداتی در ماه می‌به رکورد ۲۳۳ دلار در هر تن رسید و سپس با ۶۰ درصد کاهش به حدود ۹۰ دلار در هر تن رسید. لو تیجون، نایب رئیس انجمن آهن و فولاد چین، اظهارکرد: تنها راه مقابله با کاستی‌های بزرگ‌ترین صنعت فولاد جهان، «تغییر واقعی ترکیب» منابع سنگ‌آهن است. تولید سنگ‌آهن داخلی چین از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۰ به میزان ۱۹ درصد کاهش یافت و هم‌زمان سنگ‌آهن وارداتی به رکورد ۱/۱۷ میلیارد تن در سال ۲۰۲۰ رسید. در حالی که چین در سال گذشته بر صادرات استرالیا به ارزش ۲۰ میلیارد دلار محدودیت یا تعرفه وضع کرده است، سنگ‌آهن در برابر اجبار سیاسی در امان مانده است، زیرا چین قادر به تأمین منابع با کیفیت بالا از جای دیگر برای تأمین سوخت بخش عظیم فولادسازی و ساخت‌وساز خود نیست. گزارشی از دانشگاه فناوری سیدنی که منتشر شد، حاکی از آن است که کاهش نرخ سنگ‌آهن پوشاندن آسیب به تجارت استرالیا با چین را دشوار می‌کند. گزارش موسسه روابط استرالیا و چین می‌گوید از ژانویه تا سپتامبر ۲۰۲۱، ارزش ۱۲ کالای مختل شده در مقایسه با سال ۲۰۱۹، ۱۲/۶ میلیارد دلار (۱۷/۳ میلیارد دلار) کاهش یافته است.
در همان زمان، تجارت بین چین و ایالات متحده با ۳۳ درصد افزایش به ۶۰۳ میلیارد دلار رسید.
با این حال، کورت کمپبل، هماهنگ‌کننده کاخ سفید برای هند و اقیانوس آرام، گفت که کمپین اجبار اقتصادی چین علیه استرالیا نتیجه معکوس داشته است و این کشور باید دوباره با شرایط کانبرا تعامل کند.
